Lijden is een drijfveer voor de kunstenaar. Laten we het dus over persoonlijk lijden hebben. Dat kan in verschillende vormen voorkomen. Een daarvan verwerkt Emma in haar GIP: stress en paniek. Zoals ook in mijn vorige post aan bod is gekomen, wordt er vandaag van een kunstenaar verwacht continu te produceren. Dat hoeft niet expliciet te zijn maar als je moet leven van je kunst is dit eveneens een must. Emma wil deze gevoelens weergeven aan de hand van de meest expliciete manier waarop ze geuit worden: lichaamstaal. Volgens mij zit ze hier op een heel goed spoor. Ze kiest voor het weergeven van lichaamstaal en niet van gewone taal of abstracte weergaven van het begrip stress zelf. Het lichaam vertelt een mens vaak meer dan een boek. Men heeft geen studie of voorkennis nodig om lichaamstaal te begrijpen. Het is een individuele (het is immers jouw lichaam) en tegelijk door iedereen begrepen taal. Deze taal heeft de mogelijkheid je gevoelens op de puurste manier weer te geven. Is het niet zo dat je lichaam steeds in harmonie is met je gemoedstoestand, tenzij je die wilt verbergen natuurlijk? Daarom denk ik dat je aan de hand van lichaamstaal een heel grote, duidelijke, maar vooral heel intieme en persoonlijke boodschap kunt meegeven aan je publiek.
Lijden is een drijfveer voor de kunstenaar. Laten we het dus over persoonlijk lijden hebben. Dat kan in verschillende vormen voorkomen. Een daarvan verwerkt Emma in haar GIP: stress en paniek. Zoals ook in mijn vorige post aan bod is gekomen, wordt er vandaag van een kunstenaar verwacht continu te produceren. Dat hoeft niet expliciet te zijn maar als je moet leven van je kunst is dit eveneens een must. Emma wil deze gevoelens weergeven aan de hand van de meest expliciete manier waarop ze geuit worden: lichaamstaal.
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij zit ze hier op een heel goed spoor. Ze kiest voor het weergeven van lichaamstaal en niet van gewone taal of abstracte weergaven van het begrip stress zelf. Het lichaam vertelt een mens vaak meer dan een boek. Men heeft geen studie of voorkennis nodig om lichaamstaal te begrijpen. Het is een individuele (het is immers jouw lichaam) en tegelijk door iedereen begrepen taal. Deze taal heeft de mogelijkheid je gevoelens op de puurste manier weer te geven. Is het niet zo dat je lichaam steeds in harmonie is met je gemoedstoestand, tenzij je die wilt verbergen natuurlijk? Daarom denk ik dat je aan de hand van lichaamstaal een heel grote, duidelijke, maar vooral heel intieme en persoonlijke boodschap kunt meegeven aan je publiek.